Z głębokim żalem zawiadamiamy wszystkich,

że 6 kwietnia, w godzinach wieczornych

zmarł prof. Andrzej Stelmachowski.
 

Prof. Andrzej Stelmachowski urodził się 28 stycznia 1925 roku, w Poznaniu. Studia prawnicze odbywał na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim w latach 1943 – 1944 oraz na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1945 – 47; tamże doktoryzował się w 1950 roku.

W okresie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej; po studiach pracował w sądownictwie, z którego został zwolniony za udział w pielgrzymce prawników do Częstochowy w 1957 r. Jako członek Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego w latach 1957 – 1962 równolegle pracował jako pracownik naukowy (asystent, adiunkt, docent – 1958 r.) Był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1962 – 1969 a następnie Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1969 – 1993. Otrzymał Doktoraty Honoris Causa: Paryskiej Sorbony, Uniwersytetu w Ferrarze, Uniwersytetu w Białymstoku oraz Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

W latach1970–1991 był wykładowcą w ATK; członekiem Prymasowskiej Rady Budowy Kościołów  w latch 1975–1985; członkiem Komisji Episkopatu „Iustitia et Pax”, członkiem Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Rolników od 1979 r.

Prof. Andrzej Stelmachowski był w sierpniu1980 r doradcą Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej; ekspertem w Ośrodku Prac Społeczno – Zawodowych przy Komisji Krajowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność” w latach 1980–1981. W okresie stanu wojennego został doradcą Tymczasowej Komisji Krajowej NZZ „Solidarność”; zaangażowanym w sprawę powołania kościelnej Fundacji na Rzecz Rolnictwa; przewodniczący, Komitetu Organizacyjnego Fundacji Rolniczej w latach 1982–1985; później członkiem Kościelnego Komitetu Rolniczego; prezesem Warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej w latach 1987–1989; obserwatorem Stolicy Apostolskiej na Konferencji Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego w Warszawie w sierpniu 1988 r.

Prof. Andrzej Stelmachowski był Doradcą Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność”; członekiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, przewodniczącym Komisji Wsi i Rolnictwa od grudnia 1988 r; uczestnikiem obrad plenarnych „okrągłego stołu”; współprzewodniczącym podzespołu ds. rolnictwa od lutego do kwietnia 1989 r. Był Senatorem RP od lipca 1989 r. do 1991r, pełnił funkcję Marszałka Senatu RP w latach 1989 – 91; Ministra Edukacji Narodowej od grudnia 1991 r. do lipca 1992 r. Od 1990 do 2008 r. pełnił funkcję Prezesa Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. Od lutego 2007 roku był Doradcą Prezydenta RP.